Recensie Kom je spelen?

Kassie kan zien wanneer en hoe mensen dood gaan. Als ze voorspelt dat meerdere mensen op dezelfde manier zullen sterven, wordt ze naar een psycholoog gestuurd. Als Adam Brandt in contact komt met "probleemgeval" Kassie, heeft hij geen idee van haar invloed op zijn leven. Adam lijkt de enige Kassie echt gelooft. Hij kan haar problemen er echter niet goed bij hebben als blijkt dat zijn vrouw Faith een miskraam heeft gehad en wegzakt in een depressie. Kassie houdt echter vol dat wat ze ziet echt is en probeert koste wat kost de moordenaar te pakken, maar kan ze wel rekenen op de hulp van Adam, ook al is hij degene die haar over korte tijd dood zal schieten... Kan Kassie de dood van de slachtoffers voorkomen en daarmee ook haar eigen dood, of staat wat ze ziet gebeiteld in steen?

Wauw... Dat einde zag ik dus echt niet aankomen... Wat een fantastische thriller is dit! Het is het eerste boek van M. J. Arlidge wat ik heb gelezen (en hoop mede door dit boek ook snel de Helen Grace serie te kunnen lezen). De spanning wordt goed opgebouwd al valt het verhaal soms wel een beetje in herhaling. Dit was voor mij echter niet storend en door de korte hoofdstukken las het verhaal snel weg. Er zijn heel veel verschillende perspectieven in het boek en doordat niet altijd meteen duidelijk is wie we volgen in het hoofdstuk, kan dat enigszins verwarrend zijn. Wel hielpen de verschillende perspectieven om een duidelijk beeld van de situatie te krijgen en ook meer informatie over de moordenaar te krijgen.

Ik vond dit zeker een van de betere thrillers die ik heb gelezen. Tijdens het lezen wordt je ook voor mijn gevoel ook echt uitgenodigd om je eigen conclusie te trekken, bijvoorbeeld over of Kassie de waarheid spreekt of niet. Dit vind ik zeker een pluspunt in thrillers omdat ik ook dol ben op detectives. Ook het paranormale tintje aan het verhaal vond ik echt super! Ik geef het boek dan ook vier sterren.