Recensie The way of kings

Ooit was het Kaladin’s droom om soldaat te worden en in het leger van de koning te vechten. Nu is hij eindelijk aangekomen bij de Shattered plains, maar niet als soldaat. Als slaaf wordt hij toegewezen om bruggen te tillen, zodat het leger de Shattered plains kan oversteken en tegen de Parshendi kan vechten om wraak te nemen voor hun moord op de koning. Een van de highprinces en tegelijkertijd de oom van de koning is Dalinar Kholin. Een man van eer die het liefst alle legers zou willen verenigen. Daar komt nog eens bij dat de meeste mensen denken dat hij gek wordt, doordat hij tijdens de Highstorms visioenen heeft. Behalve Dalinar gelooft niemand ze en daardoor wil niemand met hem samenwerken.

Sinds haar vader dood is en hun Soulcaster stuk is, zit Shallan’s familie diep in de problemen. Om dit op te lossen is ze van plan om de Soulcaster van Jasnah Kholin te stelen. Hiervoor moet ze eerst bij haar in de leer gaan, maar dat blijkt al lastiger dan ze had gedacht.

Om maar gelijk met de deur in huis te vallen, dit boek is gigantisch. Niet alleen fysiek, ook al heeft het meer dan 1000 bladzijden, maar ook het verhaal beslaat zo veel personages en verschillende tijden. Het duurde dan ook vrij lang voordat ik het boek uit had, maar dat was het meer dan waard. Brandon Sanderson heeft veel complexe personages uitgewerkt in dit boek en ik ben heel benieuwd hoe dat in de rest van de serie zal zijn. Vooral Kaladin is een van mijn favorieten, maar ook Dalinar is me steeds meer gaan verrassen.

De verschillende perspectieven in dit boek zijn erg fijn. Hierdoor krijg je het verhaal namelijk zo compleet mogelijk mee en dat zorgt er dan weer voor dat je het beter begrijpt. De wereld is enorm goed opgebouwd, met duidelijke regels. Vooral de Shardeplates en Shardeblades vind ik goed bedacht. Ook de religie/geschiedenis van Roshar is goed bedacht en uitgewerkt. Doordat het zo’n complex verhaal is, is het heel fijn dat er structuur in zit.

Van Brandon Sanderson heb ik alleen de Mistborn serie gelezen, maar ik vond de wereld die hij daar bouwde zo goed en gedetailleerd, dat ik ook super graag meer van hem wilde lezen. Ik zie een hoop overeenkomsten tussen de Mistborn serie en The way of kings, dus als je Mistborn leuk vond, zou ik dit boek zeker aanraden.

Helaas is het boek niet vertaald naar het Nederlands. Later bedacht ik me echter dat het vertalen van dit boek, er waarschijnlijk voor zorgt dat een deel van de essentie van het verhaal verloren gaat. Vanwege de wereld, de personages en het verhaal krijgt het boek van mij 4.5 sterren. Ondanks dat het boek zeker 5 sterren waard zou kunnen zijn, wil ik die eigenlijk ‘opsparen’ voor de vervolgdelen, die waarschijnlijk net zo goed, of zelfs beter zijn!