Recensie Carve the mark

Akos en zijn familie zijn uitverkoren, maar wanneer hun lot bekend is gemaakt door de raad moeten ze halsoverkop vluchten. Ze worden door hun vader opgehaald op school, maar eenmaal thuis aangekomen worden ze opgewacht door een paar Shotet. Ze vermoorden zijn vader en nemen Akos en zijn broer mee naar Voa. 

Cyra is de dochter van de vorige tirannieke leider, en de zus van de huidige. Haar broer gebruikt haar als wapen. Ze kan namelijk mensen pijn doen met een aanraking. Haar gave keert zich echter ook tegen Cyra en zorgt bij haar ook voor ondraaglijke pijn. Akos die met zijn stroomgave de stroom kan onderbreken, is de enige die die pijn weg kan nemen. Is het toeval dat ze bij elkaar zijn gebracht of zit er meer achter?

Het eerste hoofdstuk was even wennen. In het begin komt Akos namelijk veel jonger over dan hij eigenlijk is. Het wisselende perspectief is fijn, maar ik had het ook wel leuk gevonden om meer van Akos in het trainingskamp mee te krijgen. Ook wordt er volgens mij gewisseld in het perspectief, sommige hoofdstukken zijn geschreven in het ik-perspectief en anderen in het personaal-perspectief. Toen ik dit doorhad vond ik het niet heel fijn lezen, maar daarvoor viel het me niet echt op.

Ik vind het heel leuk dat het een beetje richting sci-fi gaat en om de een of andere reden deed het me heel erg aan de lunar chronicles denken. Ik vind de wereldbouw goed gedaan en ik zou graag meer te weten willen komen over de andere volken en planeten. 

Ik dit eerste deel zit nog niet heel veel actie, maar dat zorgt ervoor dat we de personages goed leren kennen. Het is ook zeker geen saai boek. Voor YA sci-fi lezers is dit een leuke serie en ik denk dat fans van de lunar chronicles het ook zeker de moeite waard zullen vinden.