Recensie Het onzichtbare leven van Addie LaRue

Gepubliceerd op 15 april 2021 om 17:00

The invisible life of Addie LaRue

Auteur: V. E. Schwab

⭐⭐⭐⭐.5

___________________________

It is sad, of course, to forget

But it is a lonely thing, to be forgotten

To remember when no one else does

___________________________

Als Addie op het punt staat te trouwen, beseft ze dat ze eerst nog wil leven en vrijheid wil kennen. Ze bid tot de oude goden, maar heeft niet door dat het donker aan het worden is. Ze krijgt reactie van de duisternis. In ruil voor haar ziel krijgt Addie de tijd om te leven in vrijheid. Helaas pakt de deal niet zo uit als ze had gehoopt. Ze is gewist uit het leven van haar familie en niemand zal zich haar ooit kunnen herinneren. Maar dan, na 300 jaar alleen te hebben geleefd is er iemand die haar herkent.

Ik vond het een leuk boek om te lezen, vooral het historische tintje dat er aan zat vond ik leuker dan ik had verwacht. Ook dat het zich gedeeltelijk in Frankrijk afspeelt en dat er een aantal dingen terug komen die ik nu ook op school bij Franse literatuur krijg. Het lijkt me zo zwaar om te moeten leven zoals Addie en ik denk dat ik het nooit aan zou hebben gedurfd om deze deal te sluiten en om vervolgens 300 jaar in eenzaamheid te leven. Addie leeft eigenlijk als een soort geest tussen mensen. We krijgen heel goed mee wat dit allemaal met Addie doet en hoe ze zich voelt onder haar 'vloek'.

Hoe Henry zich voelt daar kan ik me goed in vinden: niet genoeg zijn. Ik denk dat dit voor mij het meest verdrietige en tegelijkertijd ook mooiste deel van het boek was.

Ergens heb ik ook wel sympathie voor Luc. Hij is volgens mij enorm eenzaam en zoekt iemand om mee samen te kunnen zijn. Ik denk dat hij ook echt in staat is tot menselijke emoties, op zijn eigen manier.

De schrijfstijl is heel fijn te lezen en het boek las ook makkelijk weg, Het hele boek had een rustig tempo, maar voor mijn gevoel werd het einde een beetje haastig of zo. De details die worden verteld zijn wel super leuk en ook zeker niet storend.

Hetzelfde geld voor de niet-chronologische volgorde van het verhaal. Het is juist fijn dat de stukken van vroeger worden afgewisseld met de stukken in het heden. Het is fijn dat de stukken in het verleden wel chronologisch zijn, dit zorgt er voor dat het duidelijk blijft in welke tijd je je bevind en wat er allemaal al is gebeurd.

Dit boek is een absolute aanrader voor mensen die van historische fantasy/romans houden. De manier van vertellen is ook super mooi en je voelt echt mee met de hoofdpersonen. Vooral het einde heeft me ook heel erg geraakt en ik denk dat, mocht er er ooit een vervolg komen, deze zeker veel potentie heeft.

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.